محل تجمع
معنی کلمه محل تجمع در دانشنامه عمومی
از نمونه های تاریخی محل های تجمع می توان به این موارد اشاره کرد: آگورا در یونان باستان، پارک مرکزی نیویورک، میدان نقش جهان.
جملاتی از کاربرد کلمه محل تجمع
خانه‌ها درون‌گرا طراحی شدند و آبادی‌ها، تمرکز گرا و حول یک فضای اجتماعی میدان گونه به نام محل تجمع با گوشه نگاهی به تاریخ تمدن‌های نخستین، از چین و هند(موهنجودارو)گرفته، تا ایران، میان رودان(بین‌النهرین)، مصر، یونان و روم به درونگرایی خانه‌های مسکونی پی می‌بریم.
خانه سیدجوادی محل تجمع بیشتر روحانیان بود. به ویژه در روزهای سوگواری یا به بهانه آن، جلسات بسیار گفتگو و تصمیم‌گیری دربارهٔ مسائل مختلف در او خانه تشکیل می‌شد.
بونگ‌هایی که به‌طور منظم تمیز نمی‌شوند، محل تجمع مخمرها، قارچ‌ها، باکتری‌ها و عوامل بیماری‌زا هستند که می‌توانند علائم مختلفی ایجاد کنند که از آلرژی گرفته تا عفونت ریه متفاوت است.
کلاردشت در گذشته کلار خوانده می‌شد و کلار نام شهر و قلعه‌ای باستانی در محدودهٔ کلاردشت امروزی بود. کلمهٔ کلار نیز آنگونه که در فرهنگ فارسی آمده، و به فتح «ک» به معنی غوک و وزغ می‌باشد. اینکه چرا نام کلار بر این منطقه نهاده‌اند، یک احتمال آن است که در این دشت زمین‌های باتلاقی وسیعی وجود دارد که اصطلاحاً «لش» نامیده می‌شود و این زمین‌ها محل تجمع و تراکم انواع غوک و وزغ می‌باشد. چه‌بسا در گذشته وسعت چنین زمین‌هایی بیشتر بوده و این محدوده مملو از جانوران مزبور بوده‌است و نام دشت به این سبب به کلار و بعدها کلاردشت شهرت یافته‌است.
بر اشاره به مکانی دارد که محل تجمع آب و سد است و اُو در زبان تاتی همان آب است.
اهالی پس از قدری استراحت به سمت کوه صعود کرده و در بالای کوه دور سنگچینی بزرگ که اکنون نیز وجود دارد طواف کرده و سپس به محل تجمع در پای کوه برمی‌گشتند.
گروه مؤسس، در تاریخ ۶ خرداد ۱۲۸۳ (۱۲ ربیع‌الاول ۱۳۲۲) در اقدامی بی‌سابقه و جسورانه اقدام به دعوت عده‌ای مورد اطمینان نمودند. برای محل تجمع باغ سلیمان خان میکده را انتخاب و به مدعوین توصیه نمودند که یک به یک، وارد شوند. سپس همه ۵۴ نفر در وسط باغ دور میزی که یک جلد قرآن روی آن قرارداشت جمع شدند و سید جمال‌الدین، پرچم ایران را بیرون آورد و سپس تک تک افراد، به میز نزدیک شده و با یک دست روی کلام‌الله و دست دیگر روی پرچم، در مقابل خداوند که قرآن نماینده او بود قسم خوردند.
دورهٔ تیموریان به رغم نابسامانی و منازعات داخلی و درگیری امیران این خاندان با ترکمانان قراقویونلو، دوره رونق فرهنگ، ادبیات، تاریخ، ریاضی و نجوم بود. دربارهای هرات، سمرقند، شیراز، تبریز و اصفهان به سبب هنرپروری و هنرمندی فرمانروایان تیموری، محل تجمع و آمد و شد هنرمندان و ادیبان برجسته بود.
بابا محمود عالم و عارف شیعه است که طبق نقل‌های پیران محلی گفته می‌شود محمد بن بکران که در روستای بالان یا پیربکران امروزی مدفون است از شاگردان وی بوده و به دستور او در بنایی که در بالان وجود داشته و کاربرد مدرسه، محل تجمع علما بوده‌است؛ متحصن می‌شود تا فوت می‌کند و همان جا به دستور بابا محمود دفن می‌شود.