گران خوابی

تو و چشم سیه مستی که نتوان دید هشیارش من و بخت گران خوابی که نتوان کرد بیدارش

رودت گر ز سر گران خوابی هر تغیّر که در صفت یابی

زین چرخ دولابی تو را آمد گران خوابی تو را فریاد از این عمر سبک زنهار از این خواب گران

ای سبک مغز این گران خوابی بس است در ره آمال بی‌تابی بس است