ژیل

وی به نشانگان ژیل دولاتوره مبتلاست.

این شهر دارای یک استادیوم فوتبال به نام اشتادیو سیداد دِ بارسلوش (ورزشگاه شهر بارسلوش) است که محل بازی های خانگی تیم فوتبال ژیل ویسنته است.

شریک زندگی دوو بود از ژیل کوهن، بازیگر فرانسوی بود و با هم صاحب دو فرزند شدند. اما از سال ۲۰۰۶ با بازیگر دیگری به نام ژان‌پییر لوری زندگی می‌کند.

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال ژیل ویسنته، باشگاه فوتبال بیرامار، باشگاه فوتبال اسپورتینگ، و باشگاه فوتبال پورتو اشاره کرد.

باشگاه فوتبال دینامو تفلیس، باشگاه فوتبال ختافه، باشگاه فوتبال ژیل ویسنته، باشگاه فوتبال آکادمیکو ویزئو، گروه ورزشی شاوش، باشگاه ورزشی ناسیونال، باشگاه فوتبال لیتشوئس و باشگاه فوتبال آنورتوسیس فاماگوستا اشاره کرد.

بین سالهای ۱۹۷۸ و ۱۹۷۹ به چند کشور آفریقایی-نیجریه، مالی و ساحل عاج- سفر کرد و همین سفرها الهام‌بخش یکی از بهترین نمایشنامه‌هایش بودند؛ «جدال سیاه و سگها» (۱۹۷۹)، نمایشنامه‌ای با ۲۰ صحنهٔ کوتاه دربارهٔ نژادپرستی و تبعاتش. پس از نوشتن «جدال سیاه و سگها»، مرکز ملی ادبیات فرانسه به کلتس بورس داد و او بیش از پیش، وقتش را صرف مطالعه کرد. آثار پروست، کنراد، ملویل، بارگاس یوسا، دیگر نویسندگان آمریکای لاتین و آثار فیلسوفان معاصر خود، ژیل دلوز و میشل فوکو را می‌خواند، در حالی که همچنان به مطالعهٔ مداوم شکسپیر و فاکنر ادامه می‌داد.

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال رویال یونیون سنت ژیل و باشگاه فوتبال هانزا روستوک اشاره کرد.

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده است می‌توان به باشگاه فوتبال ظفار، باشگاه فوتبال ژیل ویسنته، و باشگاه ورزشی النصر اشاره کرد.

در سپتامبر ۱۹۶۸، باردو پس از یک دوره کوتاه از جداییش از ساش، باردو با پاتریک ژیل آشنا شد که با او در فیلم خرس‌ها و عروسک همبازی بود. این رابطه هم در بهار ۱۹۷۱ به پایان رسید.

شهر بارسلوش داری یک تیم فوتبال به نام باشگاه فوتبال ژیل ویسنته است ؛ که هم اکنون علی علیپور در آن تیم بازی می‌کند.