چاکنای
معنی کلمه چاکنای در لغت نامه دهخدا

چاکنای

معنی کلمه چاکنای در لغت نامه دهخدا

چاک نای. ( اِ مرکب ) فم حنجره. فم ِ قصبةالریة. مزمار. چاک صوت. ( واژه های نو، فرهنگستان ایران ).

معنی کلمه چاکنای در فرهنگ فارسی

چاک صوت، مزمار، فم حنجره
( اسم ) مزمار
مضمار .

معنی کلمه چاکنای در دانشنامه عمومی

چاکنای ( به انگلیسی: glottis ) دهانه یا مدخل نای است که پرده های صوتی در آن قرار دارند. به تعریفِ زبان شناختی، چاکنایْ فاصلهٔ میانِ پرده هایِ صوتی است.
چاکنای مجموعهٔ پرده های صوتی و فضای بین پرده هاست. چاکنای نقش مهمی در تولید اصوات دارد. همخوانی که با انسداد یا سایش در چاکنای تولید شود را همخوان چاکنایی می گویند.
معنی کلمه چاکنای در فرهنگ فارسی
معنی کلمه چاکنای در دانشنامه عمومی
معنی کلمه چاکنای در دانشنامه آزاد فارسی
جملاتی از کاربرد کلمه چاکنای

معنی کلمه چاکنای در دانشنامه آزاد فارسی

چاکْنای (glottis)
(یا: گلوت) در پزشکی، شکاف نازک انتهای بالایی حنجره۱. تارهای صوتی۲ در آن واقع اند.
larynxvocal cords

جملاتی از کاربرد کلمه چاکنای

اندام‌های گفتار، یا مولدهای فعال، آواهای زبان را تولید می‌کنند. اندام‌هایی که برای گفتار به‌کار می‌روند شامل لب‌ها، دندان‌ها، لبه‌ی لثه، سخت‌کام، نرم‌کام، زبان کوچک، چاکنای و بخش‌های گوناگون زبان هستند.