پوست درخت
معنی کلمه پوست درخت در دانشنامه عمومی
پیراپوست periderm بیرونی ترین لایهٔ ریشه ها و ساقه های چوبی است که در برگیرندهٔ بُن لاد چوب ساز و بافت های حاصل از تولید آن باشد.
معنی کلمه پوست درخت در دانشنامه آزاد فارسی
لایۀ محافظتی بیرونی ساقه و ریشۀ گیاهان چوبی. بیشتر متشکل از یاخته های مرده است. برای بزرگ شدن ساقه، ضرورت دارد که پوست درخت پیوسته از داخل افزایش یابد، سطح خارجی آن ترک بردارد یا تکه تکه شود و بریزد. درخت ها در پوست خود انواع مواد شیمیایی، ازجمله برخی سموم، را انباشته می کنند. بسیاری از این مواد شیمیایی ارزش تجاری دارند، زیرا در تولید دارو به کار می روند. مثلاً، کنین از پوست درخت گنه گنه حاصل می شود و برای مبارزه با مالاریا به کار می رود. نوعی مادۀ بی حس کننده در پزشکی نیز از پوست یکی از درختان جنگل های بارانی آمازون با نام Strychnus toxifera به دست می آید. از نظر فنی، پوست درخت شامل همۀ بافت های موجود در بخش بیرونی لایۀ زاینده (آوند چوبی، پوست، و پیراپوست) است و ضخامت آن از۲.۵ میلی متر تا ۳۰ سانتی متر یا بیشتر متغیر است. پوست درخت بلوط چوب پنبه (Quercus suber) از نظر اقتصادی ارزشمند است و به صورت تجاری برداشت می شود. دارچین و کاسکارا، نوعی ملیّن و محرک، نیز از پوست درخت به دست می آیند. پوست ترک خوردۀ درختانی مانند بلوط چوب پنبه سایه و پناهگاه هایی برای بی مُهرگان فراهم می کند. براساس پژوهش محققان آلمانی (۱۹۹۵)، تعداد جانوران پناه جو در پوست ترک خوردۀ درخت، بیست برابر بیشتر از پوست صاف است. پوست سفید درخت توس نقره ای پرتو خورشید را باز می تاباند و از این رو از گرم شدن بیش از حد درخت جلوگیری می کند و در نتیجه، فضایی مناسب برای ورود گونه های جدید فراهم می آورد.
جملاتی از کاربرد کلمه پوست درخت
معنی نام بستلا به زبان نورس باستان هنوز نامشخص است، اما محققان مفاهیم بالقوه‌ای همانند همسر، پوست درخت یا باست را مطرح کرده‌اند.
اورانگوتان بورنئویی در جنگل‌های پهن‌برگ گرمسیری و زیر استوایی در نواحی پست بورنئو تا ارتفاع ۱۵۰۰ متری کوه‌هایش زندگی می‌کند. آنها در بلندی‌های مختلف درختان به‌سر می‌برند و برای یافتن درختان پربار گاه مسافت‌های طولانی را می‌پیمایند. رژیم غذایی آنها از میوه، جوانه، پوست درخت و تخم پرندگان تشکیل یافته‌است. آنها همچنین حشره می‌خورند ولی نه به اندازهٔ اورانگوتان سوماترایی. آنها گاهی در حین استفاده از نیزه برای گرفتن ماهی هم دیده شده‌اند.
این پستانداران گیاه‌خوار هستند و غذای غالب آنها علف‌ها و گیاهان آبزی و نیز میوه و پوست درخت است. آنها همچنین از گیاهان و علف‌های درون آب تغذیه می‌کنند.
شواهد باستان‌شناسی نشان می‌دهد نئاندرتال‌ها اغلب از پوست حیوانات و پوست درخت توس استفاده می‌کردند و شاید آنها را در ساخت ظروف پخت و پز به کار می‌بردند، اگرچه این امر عمدتاً بر اساس شواهد غیرمستقیم مطرح شده است، زیرا بقایای این‌ها به خوبی فسیل نمی‌شود. این احتمال وجود دارد که نئاندرتال‌های غار کیبارای اسرائیل از لاک لاک‌پشت مهمیزدار به عنوان ظرف استفاده می‌کرده‌اند. در محوطهٔ پوگتی وکی ایتالیا شواهدی دیده شده مبنی بر اینکه نئاندرتال‌ها از آتش برای فرآوری شاخه‌های شمشاد استفاده می‌کردند تا چوب‌های حفاری — ابزاری رایج در جوامع شکارچی-گردآورندهٔ انسانی — بسازند.
برای گرفتن حسن‌لبه باید پوست درخت را خرد و له کرد. این ماده از پوست درخت که زخمی نشده باشد به دست نمی‌آید.
بافت آبکش در درخت‌ها درونی‌ترین لایه پوست درخت است.
برگ بوی هندی درختی است با ارتفاع ۳۰ متر و قطر تنه آن ۱ متر. میوه آن بیضی‌شکل، به طول ۳ سانتی‌متر، با پنج بال خارج از راس میوه است. پوست درخت در برابر آتش مقاوم است. چوب آن زبر، نسبتاً صاف، مات و تا حدودی براق و بدون بو و مزه است. چوب حلقه درونی آن از قهوه‌ای روشن با نشانه‌های کمی تا قهوه‌ای تیره یا سیاه مایل به قهوه‌ای و با رگه‌های تیره‌تر متفاوت است. چوب صنوبر سفید مایل به قرمز و به شدت متمایز است. چوب حلقه بیرون آن نسبتاً بادوام اما در معرض حمله سوسک خاک‌اره‌ساز است.