پرشرم

آن شیشه دلی کو دی بگریخت چو نامردان امروز همی‌آید پرشرم و پشیمانی

زشکر خنده برق آسمان شد یک لب خندان ز ابرتر هوا یک روی پرشرم و حیا آمد

بت نازنین چهره پرشرم داشت بسر کبر و در دیده آزرم داشت

همیشه تن و جانت پرشرم باد دلت شاد و پشتت به ما گرم باد

بیاورد آزاده‌تن دایه را یکی پاک پرشرم و بامایه را