پادشاهی مطلقه

انتخابات نقش مهمی را در محدود کردن قدرت پادشاه ایفا کرد که عامل مهمی در جهت جلوگیری از ظهور پادشاهی مطلقه در لهستان بود. برای مثال یکی از بخش‌های مواد توافقنامه حق انقلاب (رکوش) اشراف در صورتی که پادشاه به قوانین کشور پایبند نباشد را به رسمیت می‌شناخت.

او که کوچک‌ترین فرزند کارل یازدهم و همسرش اولریکا الیونورا دانمارک بود، بعد از مرگ برادرش کارل دوازدهم در سال ۱۷۱۸، سلطنت سوئد را در اختیار گرفت. کارل فردریش، پسر خواهر بزرگ درگذشته وی هدویگ سوفیا، برطبق حق اولویت نخستین فرزند از موقعیت بالاتری برای سلطنت برخوردار بود، اما اولریکا الیونورا با استدلال برخورداری از نسبت نزدیک‌تر با پادشاه قبلی، ادعای سلطنت کرد. پس از آن که اولریکا الیونورا با از دست دادن قدرت پادشاهی مطلقه (که توسط پدرش برقرار شده بود)، موافقت کرد، مجلس سوئد سلطنت وی را تأیید کرد. او در سال ۱۷۲۰، به نفع همسرش فردریک از سلطنت کناره‌گیری کرد.

با محو پادشاهی مطلقه در اروپا اهانت به ذات ملوکانه جرم کوچکتری تلقی شد. به هر روی برخی اقدامات بدخواهانه که زمانی اهانت به ذات ملوکانه طبقه‌بندی می‌شدند ممکن است هنوز به عنوان خیانت مورد پیگرد قرار گیرند.