معنی کلمه ولادت عیسی در دانشنامه عمومی
ولادت مسیح پایه جشن مسیحی کریسمس در ۲۵ دسامبر است و در سال شرعی مسیحیان نقش اصلی را ایفا می کند. در این روز مسیحیان بسیاری برای نمایش دادن ولادت، سنت مغاره را در خانه اجرا یا در نمایش های مولودی یا جشن های کریسمس با تمرکز بر چرخه ولادت شرکت می کنند. در بسیاری از کشورهای قاره اروپا اجرای نمایش های باشکوهی در شبستان کلیسا، شامل مجسمه هایی از افراد به اندازه واقعی، در فصل کریسمس یک سنت است.
مسیحیان غربی همچون کاتولیک ها و بسیاری از پروتستان ها چهار یکشنبه پیش از کریسمس مراسم جشن ظهور را برای کسب آمادگی روحانی برای عید میلاد مسیح اجرا می کنند. مسیحیان ارتدکس شرقی و مشرقی یک آیین مشابه را به نام روزه ولادت چهل روز پیش از کریسمس اجرا می کنند. برخی از مسیحیان ارتدوکس شرقی ( مثلاً یونانی ها و سوری ها ) کریسمس را در ۲۵ دسامبر جشن می گیرند. برخی دیگر از ارتدکس ها ( مثلاً قبطی ها، اتیوپیایی ها، گرجی ها و روس ها ) کریسمس را در ۷ ژانویه جشن می گیرند. ارمنی ها نیز این روز را در ۶ ژانویه، همزمان با روز جشن تعمید وی، گرامی می دارند.
جراردو نیولی اظهار داشته است: «آموزهٔ زرتشتی منجی آینده ( سَوشیانت ) مبنای داستان آمدن مُغان بیت لحم در انجیل متی ( ۱:۲–۱۲ ) بوده است. » استدلال این نظر نامحتمل را جوزپه مسینا طرح کرده است. مسینا نخست انکار می کند که مغان یک طبقهٔ روحانی مادی بوده اند. دیدگاه او این است که آنان پیروان متعصب زرتشت بوده اند که به همین دلیل با داریوش مخالفت کرده اند. مسینا برای القای این نظر که مغان ولادت عیسی مسیح زرتشتیانی بوده اند که به پیشگویی آخرالزمانی زرتشت پاسخ می داده اند. به منابعی همچون پیشگوی هیستاسپ، انجیل عربی کودکی مسیح، تئودور بارکنای ( سدهٔ هشتم میلادی ) و بار هبرائیوس ( سدهٔ سیزدهم میلادی ) استناد کرده است. او فرض را بر این می گذارد که آموزهٔ زرتشتی سَوشیانت الهام بخش متی بوده است. این دیدگاه اختلاف های ژرف میان دو مفهوم منجی و رستگاری در زرتشتی و مسیحیت را نادیده می انگارد.