معنی کلمه نازک الملائکه در دانشنامه عمومی
نازک الملائکه در خانواده ای شیعه مذهب و اهل فرهنگ و شعر متولد شد. محل زادن وی محله عاقولیه شهر بغداد بود. پدرش صادق و مادرش سلمی و همچنین دو دائی اش جمال و عبدالصاحب شاعر بودند. گفته می شود که نام «نازک» را پدربزرگ وی به علت علاقه اش به نازک عباد شخصیت زن انقلابی سوری برگزید. «ملائکه» لقبی است که همسایه های این خانواده به علت آرامش و سکون موجود در آن، به آن ها داده بودند. این لقب بعداً فراگیر گشت و با نام نازک، باقی ماند.
نازک الملائکه در سال ۱۹۷۰ پس از به قدرت رسیدن حزب بعث، عراق را با شوهر خود عبدالهادی محبوبه ترک کرد و به کویت رفت. وی تا سال ۱۹۹۰ که صدام به کویت حمله نمود، در این کشور ساکن بود. پس از این سال، وی با خانواده خویش راهی قاهره گردید و تا پایان عمر نیز در آنجا ماند.
نازک الملائکه از سال ۱۹۹۰ پس از حمله صدام در مصر، قاهره زندگی می کرد. وی در سال ۲۰۰۷ در سن ۸۵ سالگی پس از یک دوره ابتلا به بیماری های مختلف از جمله پارکینسون، در قاهره درگذشت و همان جا نیز به خاک سپرده شد.
نازک الملائکه این شعر را در سال ۱۹۴۷ در هنگامی که در قاهره بیماری وبا بسیار گسترش پیدا کرده و افراد زیادی قربانی گرفته بود، سرود. وی در این شعر که به گفته خویش در زمان کوتاهی، شاید به اندازه یک ساعت آن را سروده، اندوه عمیق خویش را از این ماجرا به تصویر کشیده است. [ نیازمند منبع] این شعر بسیار تلخ و دارای مضمونی تاریک و سرد می باشد. شعر با عبارت «سکن اللیل | أصغِ إلی وَقْع صَدَی الأنَّا» ( ترجمه: شب آرام گشت | گوش به ضرب آهنگ صدای ناله ها سپار ) آغاز می شود. شعر کولیرا در تاریخ ۱ دسامبر ۱۹۴۷ در مجله العروبة چاپ بیروت منتشر شد. پس از چاپ این شعر، مجادله های زیادی بین طرفداران شعر سنتی و کسانی صورت گرفت که به سرودن شعر آزاد و نو عربی دعوت می کردند.