نازو

عاشقان بوس و کنار و نیکوان نازو عتاب مطربان رود و سرود و می کشان خواب و خمار

عتاب و نازو دشنامش چه خواهد بود حیرانم ستمکاری که باشد چین ابرو مد احسانش

وز بعد مصطفی به علی نازو سرفراز نیکو شناس در درج دین کمال او

ز نازو دلبری گفتا به مهیار تو دیوانه شدی ای مرد هوشیار

طالب بارگاه سلطانی نازو منت کشد زبوابش

تا بود نازو و کامرانی خوش باده ناب کامرانی مز

جیش تو نازو غمزه سپاه من اشک و آه تا منهزم که لشکر تو یا سپاه من

شاهان اگر بصحبت رندان نظر کنند شاید که نازو سروری از سر بدر کنند