( یآئی ) یآئی. [ ی َ آ ی ِءْ ] ( ع اِ )ج ِ یؤیؤ. ( اقرب الموارد ). و رجوع به یؤیؤ شود. یائی. [ ئی ی ] ( ع ص نسبی ) منسوب به یاء حرف آخر حروف هجاء. - اجوف یائی یا معتل یائی ؛ مقابل اجوف واوی. فعلی که عین الفعل آن یاء باشد. - ناقص یائی ؛ فعلی که لام الفعل آن یاء بود چون رمی [ رَ م َ ی َ ]. مقابل ناقص واوی. || جهانگیری به استناد بیت زیر از منوچهری : گرچه به هوا برشد چون مرغ همیدون ورچه به زمین درشد چون مردم یائی.منوچهری.یائی را به معنی بیمار آورده است.
معنی کلمه یائی در فرهنگ فارسی
منسوب به یائ حرف آخر حروف هجائ
جملاتی از کاربرد کلمه یائی
خارج از قلمرو امپراطوری کارولینی‌ها، اسپانیا به تاریخ‌نگاری بواسطه عصر سزارها یا عصر اسپانیائی ادامه داد که به خوبی تا قرون وسطی نیز ادامه یافت. مبدأ این تاریخ سال ۳۸ بی سی بود. عصر شهدا که به سال شماری از جلوس دیو کلیشن در سال ۲۸۴، شخصی که آخرین ولی شدیدترین کشتار مسیحیان را انجام داد پرداخت، در شرق رواج یافته و هنوز هم به‌طور رسمی توسط قبطی مورد استفاده قرار دارد. این مبدأ همچنین توسط اتیوپی یائی مورد استفاده قرار داشت. سیستم دیگر در نظر گرفتن مبدأ تاریخ از مصلوب کردن مسیح است که تصور می‌شود که زمان آن به هیپولیتوس و ترتلیان برگشته و گفته می‌شود که وقوع آن در زمان کنسولگری جمینی (ای دی ۲۹) بوده که در دست نوشته‌های معمول قرون وسطی نیز آمده‌است.
هشت تا ده سال پس از محاسبات دیونیسیوس، روش محاسبه دیگری توسط کشیش مذهب الکساندریا آنی یانوس در حوالی سال ای دی ۴۰۰ انجام گرفته که عید تبشیر را ۲۵ مارس در نظر گرفته، ۹ ای دی (جولیان) اند امدش؛ در قرون اولیه، این «عصر حلول» در کشورهای شرقی و در امپراطوری روم شرقی حاکمیت داشته و امروزه نیز در اتیوپی مورد استفاده‌است. البته باید در نظر داشت که بین تقویم اتیوپی یائی و تقویم مسیحی ۸ یا ۷ سال اختلاف وجود دارد.