گزای

بود فروغ چشم و دل صحبت جان فزای تو کشت گزند جسم و جان هجرت جان گزای تو

مرجع جان ز زهر عمر گزای بازگشت شکر طهارت جای

تا هر زمان به گل نرسد دست ناصواب از بیم زهر خار مخالف گزای باغ

مهره نگر، گو مباش افعی مردم گزای نافه طلب، گو مباش آهوی صحرا نشین

گر چه زد او خنجر پهلو گزای بود ز عیسی نفس جان فزای

دندان گزای خوک دریغ آهوی حرم گیرم حسین وارث شیر خدا نبود

او بزرگترین پسر گزای دوم بود و پدر مادرش هم لویی هفتم بود.و در خردسالی به پادشاهی رسید. بزرگترین چالش او با عمویش بود که با پشتیبانی امپراتوری روم شرقی مدعی تاج و تخت بود. او توانست تاج و تخت خود را نگاه‌دارد، ولی دالماسی و کرواسی را به ناچار به روم شرقی واگذاشت و هرگز نتوانست این سرزمین‌ها را پس بگیرد.

زین هجر جان گزای که چون مار شد دراز گویی که حشو بستر من نیش عقربست

زکین دندان گزای ناب پیکان سگان کردی بشیر مهر زهرا مغز پرورد استخوانی را

مکش بچهٔ مار مردم گزای چو کشتی در آن خانه دیگر مپای

شود ز مهرش چون نوش زهر زود گزای شود ز کینش چون زهر نوش زود گوار