گردن فرازی

هر که را بر خاک راه انداخت، سازد سربلند دعوی گردن فرازی از سنان زیبنده است

ای دل آخر سر بنه گردن فرازی تا به کی وقتِ آن آمد که خود را برنسازی تا به کی

هدف از تیر باران سینه پر رخنه ای دارد خطر بسیار باشد در کمین گردن فرازی را

درآمد که گردن فرازی کند بدان آتش تیز بازی کند

سینه اش مجمر شده است از تیر باران چون هدف هر که از گردن فرازی خودنمایی کرده است

به جایی که گردن فرازی کند سر خصم با نیزه بازی کند

گرت عدل گردن فرازی کند سرم بر سر نیزه بازی کند

شمع از گردن فرازی سر به جای پا نهاد ترک کن گردنکشی، سر را به جای پا منه

فرامش کرده آن گردن فرازی شده آماده بهر چاره‌سازی

من و گردن فرازی بر امید خونبها حاشا گوارا نیستم بر تیغ اگر خون بحل گردم