کتایب. [ ک َ ی ِ ] ( ع اِ ) کتائب. ج ِ کتیبه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).لشکرها : و مردم شهر اندر حالت اختلاط کتایب و اختراط قواضب و تمکین یافتن نیزه ها در سینه ها...با ایشان مقاومت نتوانند کرد. ( تاریخ بیهق ص 14 ). معمور به حشمتش اقالیم منصور به دولتش کتایب.انوری.تا روز دیگر مواکب و کتایب و عساکر و مقانب به پای قلعه رسیدند. ( جهانگشای جوینی ). هامون از ازدحام کتایب به اهضاب سرافرازی کرد. ( جهانگشای جوینی ).
معنی کلمه کتایب در فرهنگ عمید
=کتیبه
معنی کلمه کتایب در فرهنگ فارسی
جمع کتیبه ( اسم ) جمع : کتیبه لشکر ها : [ معمور بحشمتش اقالیم منصور بدو لتش کتایب ] . ( انوری )
جملاتی از کاربرد کلمه کتایب
چون طلیعه صبح عاشورا دمید ازحق و باطل کتایب صف کشید