کاردیولوژی
معنی کلمه کاردیولوژی در دانشنامه عمومی
گرچه که دستگاه قلبی - عروقی به طور لاینفکی به خون ارتباط دارد، کاردیولوژی نسبتاً دغدغه دانش خون شناسی و بیماری های مربوط به آن را ندارد. مشخصاً استثنائاتی نیز از خون شناسی وجود دارد که بر روی عملکرد قلب اثرگذار است، همچون آزمایش های خون ( اغتشاشات الکترولیتی، تروپونین ها ) ، کاهش ظرفیت انتقال اکسیژن ( کم خونی، شوک کم شدن حجم خون ) و اختلالات انعقاد خون.
تمام کاردیولوژیست ها اختلالات قلبی را مطالعه می کنند، اما مطالعه قلب اطفال و بزرگسالان از مسیرهای آموزشی جداگانه ای می گذرند. لذا، کاردیولوژیست بزرگسالان ( که اغلب به آن صرفاً کاردیولوژیست می گویند ) آموزش های لازم برای مراقبت از اطفال را ندیده اند، همچنین کاردیولوژیست کودکان آموزش لازم جهت مراقبت از بیمار قلبی بزرگسال را ندیده است. جنبه های جراحی در کاردیولوژی گنجانده نشده و مربوط به شاخه جراحی کاردیوتوراسیک ( یا جراحی قلب - سینه ) است. به عنوان مثال، جراحی میانبر ( بای پس ) سرخرگ کورونری ( CABG ) ، میانبر قلبی - ریوی و تعویض دریچه، فرآیند های جراحی اند که توسط جراحان انجام می گردند نه کاردیولوژیست ها. با این حال، قرار دادن استنت و ضربان ساز توسط کاردیولوژیست ها صورت می پذیرد.
کاردیولوژی بزرگسالان شاخه ای تخصصی از طب داخلی است. برای کاردیولوژیست شدن در ایالات متحده، یک دوره دستیاری سه ساله طب داخلی و به دنبال آن دوره سه ساله فلوشیپ در کاردیولوژی می آید. امکان متخصص شدن بیشتر در شاخه های فرعی تر تخصصی نیز امکان پذیر است. شاخه های فرعی تخصصی شناخته شده توسط ACGME در ایالات متحده این مواردند: الکتروفیزیولوژی قلبی، اکوکاردیوگرافی، کاردیولوژی مداخله ای و کاردیولوژی هسته ای. تخصص های فرعی شناخته شده توسط AOABOS در ایالات متحده شامل الکتروفیزیولوژی قلبی بالینی و کاردیولوژی مداخله ای می باشند. در حالی که در هند، یک شخص باید سه سال دوره دستیاری در پزشکی عمومی یا اطفال را بعد از M. B. B. S طی کرده و سپس سه سال دستیاری در کاردیولوژی D. M/DNB را در کاردیولوژی طی نماید.
جملاتی از کاربرد کلمه کاردیولوژی
اکوکاردیوگرافی به‌طور مداوم جهت تشخیص، مدیریت و پیگیری وضعیت هر بیمار یا هر شخص مشکوک یا افرادی که بیماری قلبی آن ها محرز شده است، مورد استفاده قرار می گیرد. این آزمایش، یکی از گسترده ترین آزمایش های تشخیصی در کاردیولوژی می باشد. از این آزمایش می توان برای ارائه اطلاعات غنی و مفیدی شامل اندازه و شکل قلب (تعیین اندازه اتاقک داخلی قلب)، ظرفیت پمپاژ، موقعیت و وسعت هرنوع آسیب بافتی استفاده کرد. اکوکاردیوگرام (تصویر ایجاد شده از اکوکاردیوگرافی) نیز به پزشکان برای تخمین عملکرد قلب چون محاسبه خروجی قلبی، کسر برون‌زنی و عملکرد دیاستولی (این که آیا قلب به خوبی استراحت می کند یا نه) کمک می کند.
تبدیل شدن به الکتروفیزیولوژیست، نیازمند ۷ الی ۸ سال آموزش در دانشکده های پزشکی (در امریکا) می باشد. سه سال دستیاری طب داخلی، سه سال فلوشیپ کاردیولوژی بالینی و یک الی دو سال (در بسیای از موارد) الکتروفیزیولوژی بالینی.
او دانش‌آموختهٔ دانشگاه پزشکی ورشو بود و در همان‌جا تخصص جراحی گرفت. سپس ابتدا در سال ۱۹۷۳ به نیویورک رفت و در زمینهٔ جراحی عروق و بعد در سال ۱۹۷۵ میلادی در دیترویت در رشتهٔ جراحی قلب تخصص گرفت. وی در سال ۱۹۸۱ میلادی شایستگی خود را دریافت داشت و دانشیار شد. از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۴ میلادی، رلیگا در «مؤسسهٔ کاردیولوژی ورشو» مربیِ آموزشیِ دستیاران پزشکی بود و در سال ۱۹۸۴ رئیس دپارتمان جراحی قلب «کلینیک جراحی قلب و عروق زابژه» شد. در سال ۱۹۹۰ میلادی او به سِمَتِ استاد تمامِ «دانشگاه پزشکی سیلسیا» در کاتوویتس نائل آمد و مابین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۹ رئیس آن دانشگاه بود. رلیگا در سال ۲۰۰۱ میلادی به ورشو بازگشت و مدیر «کلینیک شمارهٔ ۲ جراحی قلب» و «مؤسسهٔ کاردیولوژی» آن شهر شد.
الکتروفیزیولوژی قلبی بالینی، شاخه تخصصی پزشکی از کاردیولوژی است که به مطالعه و درمان اختلالات ضرباهنگ (ریتم) قلب می پردازد. کاردیولوژیست هایی که در این شاخه تخصص دارند را اغلب الکتروفیزیولوژیست می نامند. الکتروفیزیولوژیست ها در ارتباط با مکانیسم، عملکرد و کارایی فعالیت های الکتریکی قلب آموزش دیده اند. الکتروفیزیولوژیست ها با دیگر کاردیولوژیست ها و جراحان قلب به صورت تنگاتنگ همکاری کرده تا برای اختلالات ضرب‌آهنگ (آریتمی) قلب درمانی پیدا کرده یا در پیدا کردن درمان کمک کنند. آن ها برای اعمال عملیات جراحی و مداخله ای برای درمان آریتمی ها آموزش دیده اند.
کاردیوجریاتریکس، یا قلب‌شناسی افراد سالمند، شاخه ای از کاردیولوژی و پیرپزشکی است که با اختلالات قلبی-عروقی در افراد سالمند سروکار دارد.
کاردیولوژی تداخلی، شاخه ای از کاردیولوژی است که به طور تخصصی با درمان کاتتر محور بیماری های قلبی ساختاری سروکار دارد. تعداد کثیری از فرآیندها را می توان توسط کاتتر روی قلب اعمال کرد. در این فرآیند ها اغلب غلاف را داخل سرخرگ رانی قرار داده (اما در عمل، هر سرخرگ یا سیاهرگ پیرامونی) و قلب را تحت تصویرسازی اشعه ایکس (معمولاً به آن فلوئوروسکوپی می گویند) کانولا می کنند.