چله نشینی

گر نیابد ز تو دستوری جستن ز کمان در کمان خانه کند چله نشینی ناوک

در گوشه یی نشسته ام و خاک می خورم بگذشته ام به چله نشینی ز زاهدان

از مطالعه کتاب‌هایی که اشاره‌ای به اخلاق برهان‌الدین کرده‌اند متوجه می‌شویم که او فردی زاهد و ریاضت طلب بود و وصول به مرحله انسانیت را تنها در گرو ریاضت و مجاهده می‌دانست. دربارهٔ مدت چله نشینی او اختلاف نظر وجود دارد، به گفته مناقب العارفین چله نشینی او چهل روز به طول انجامید، اما در برخی آثار دیگر ریاضت او دوازده سال ثبت شده‌است. در هر صورت او پس از این چله نشینی به کشف و شهود دست پیدا کرد و به جایی رسید که یکی از برترین مریدان بهاءولد به حساب می‌آمد.

ستمگران به ریاضت نمی شوند ملایم که دل ز چله نشینی نگشت نرم کمان را