چاه گل

آن قدرها که ز صد چاه گل آید بیرون از زنخدان تو... دل آید بیرون

زین چاه گل آلوده ی دلگیر برآمد

ملک ده بیژن دل را که در این چاه گل است تخت نه یوسف جان را که به زندان تن است