پیمان بغداد

معنی کلمه پیمان بغداد در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قرارداد همکاری سیاسی – نظامی بین عراق و ترکیه امضا شده بود که انگلستان، پاکستان و ایران به این پیمان پیوستند و در بغداد بامضا رسید که مشهور به پیمان بغداد شد.
در سال ۱۹۵۲م. به مناسبت سالگرد امضای قرارداد انگلیس با شرکت نفت عراق، شورش گسترده ای در کشور عراق بر پا شد که نه تنها کارگران، بلکه طبقه روشنفکر را نیز در بر گرفت. آوریل ۱۹۳۵م. "شاه فیصل دوّم" در حالی سر رشته امور را به دست گرفت که عراق، یکپارچه آشفته بود. فیصل برای اجرای برخی اصلاحات اجتماعی، "نوری سعید" را کنار گذاشت و "فاضل جمالی" را مامور تشکیل کابینه کرد.
استعمار آمریکا در عراق
انتخاب دکتر "محمد فاضل جمالی" به عنوان مهره آمریکا و خریدار اسلحه از این کشور، نشانه گام نهادن استعمار جدید ایالات متحده در سیاست عراق بود. جمالی با اعطای آزادی های نیم بندِ داخلی، فعالیت احزاب چپ گرای طرفدار شوروی را محدود و اعضایشان را دستگیر کرد. در مقابل، مخالفان دولت نیز زیر چتر «جبهه ملی» متحد شدند.
نخست وزیری نوری سعید
نوری سعید در آغاز سال ۱۹۵۴م. برای دوازدهیمن بار به نخست وزیری رسید. او به شدت به سرکوب اصلاح طلبان، به ویژه کمونیست ها پرداخت که به تازگی دامنه فعالیتشان گسترش یافته بود. کلیه احزاب مخالف، غیر قانونی اعلام شدند، مطبوعات تحت کنترل دولت در آمد، تبلیغات ضد شوروی توسعه یافت و سرانجام روابط سیاسی عراق و شوروی در اواسط سال ۱۹۵۴م. قطع شد.
امضای قرارداد
...

جملاتی از کاربرد کلمه پیمان بغداد

با پیروزی کودتا ایران پیش از پیش به بلوک غرب و به ویژه آمریکا نزدیک شد. در ۱۹۵۵ بریتانیا و تعدادی از کشورهای خاورمیانه از جمله ایران پیمان بغداد را شکل دادند.
محمدرضا توانست از اهرم نفت و اوپک بهره‌گیری کرده و عملاً در آغاز دهه پنجاه توانست به عنوان یک قدرت نفتی و منطقه‌ای حتی با متحدان غربی خود بر سر منافع ایران چانه‌زنی کند. او حاکمیت نظامی ایران را بر جزایر سه‌گانه اعمال کرد اما در عوض، از ادعای حاکمیت بر بحرین دست برداشت. پیمان بغداد (بعدها پیمان سنتو) میان کشورهای ایران، عراق، ترکیه و پاکستان منعقد شد. شاه از موضع قدرت پیمان الجزایر را امضاء کرد و به اختلافات مرزی با عراق پایان داد.