پیشکوه. ( اِخ ) نام کوهی به دوهزار مازندران. ( سفرنامه مازندران و استراباد رابینو بخش انگلیسی ص 153 ). پیشکوه. ( اِخ ) نام سابق شهرستانی از استان پنجم کشور که امروز به ایلام شهرت دارد. رجوع به فرهنگ جغرافیائی ایران استان پنجم شهرستان ایلام شود. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ). پیشکوه. ( اِخ ) دهستان پیشکوه شامل تمام بخش تفت شهرستان یزد است. رجوع به تفت شود. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10 ).، پیش کوه. [ ش ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مقابل پشت کوه. قسمت قدامی کوه. آن سوی کوه که برابر باشد. || نزدیک کوه و در دامنه آن.
معنی کلمه پیشکوه در فرهنگ فارسی
سلسلهای از کوههای مغرب ایران که امتداد آن از شمال غربی به جنوب شرقی است و در کرمانشاهان و لرستان واقع است. ( اسم ) ۱- نزدیک کوه و قرب دامن. آن . ۲- قسمت قدامی کوه آن سوی کوه که برابر باشد مقابل پشت کوه . دهستان پیشکوه شامل تمام بخش تفت شهرستان یزدست
معنی کلمه پیشکوه در دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] پیشْکوه، ناحیـه ای کوهستانـی در خاور رشته کوه های زاگرس، در باختر ایران که تقریباً با استان کنونی لرستان مطابقت می کند. در دورۀ مغول، سرزمین هایی که طوایف لر در آن می زیستند، به دو بخش لر بزرگ و لر کوچک تقسیم می شد. در دورۀ صفویه، لر بزرگ، بختیاری و کهگیلویه و لر کوچک نیز پس از سدۀ ۱۰ق/۱۶م لرستان نامیده شد. لرستان خود در سدۀ ۱۳ق/ ۱۹م به دو بخش پیشکوه و پشتکوه تقسیم گردید. کبیر (کَور، کَبار، کَبَر) کوه (یکی از شاخه های طولانی رشته کوه زاگرس و نامی ترین کوه لرستان) در مرز میان این دو بخش واقع است و به عبارت دیگر، شرق کبیر کوه را پیشکوه می نامند. هریسن موقعیت پیشکوه را در شمال شرق کبیرکوه دانسته، و مؤلف رسالۀ تحقیقات سرحدیه نیز، این منطقه را واقع در شمال شرق کوهِ کبار نوشته و افزوده است که پیشکوه سرزمین های آن سوی کوه مذکور است که مشرف بر درونِ کشور ایران است. پیشکوه از راه گذرگاه ها و دره های سخت گذر به پشتکوه مربوط می شود. شماری از نویسندگان، رود سیمره را که به همراه کبیر کوه سراسر مرز غربی لرستان را می پیماید، مرز میان پیشکوه و پشتکوه دانسته اند. مرز پیشکوه و پشتکوه رود سیمره و شاخه ای از آن به نام کشکان سرزمین های پشتکوه را آبیاری می کند. به نوشتۀ ادمندز نام پیشکوه، در میان لرها به ندرت به کار می رود و آن ها این سرزمین را «لرستان» می نامند. همو موقعیت پیشکوه را، میان سیمره در جنوب غربی و رودهای کشکان و خرم آباد در جنوب شرقی می داند. با آن که برخی بر این باورند که پیشکوه را هیچ گاه مرزهای کاملاً روشنی از پشتکوه جدا نمی ساخته است و این دو سرزمین از دیدگاه اقلیمی و جغرافیایی همانندند، ولی بعضی از نویسندگان مرزهایی برای پیشکوه برشمرده اند، چنان که کرزن آن را از شمال به کرمانشاه، از مشرق و جنوب به رود دز و سرزمین بختیاری، و از باختر به رود کرخه محدود می داند. تقسیمات پیشکوه از دیدگاهی دیگر، این سرزمین به دو بخشِ پیشکوه شرقی شامل جلگه ها و آبادی های اَلشتر (الیشتر)، خرم آباد، خاوه، چواری و هرسین، و پیشکوه غربی شامل جلگه ها و آبادی های هُلیلان، رودبار، سیمره و سرگناب تا شیروان، تقسیم می شده است. مورتنسن نیز پیشکوه را به دو منطقۀ فرعی تقسیم کرده است: ۱. سرزمینی که در میان رود کشکان و آب دز قرار گرفته است و بالاگریوه نامیده می شود و شامل منطقه ای صعب العبور، مرتفع و کم جمعیت است؛ ۲. سرزمینی واقع در شمال و غرب رودکشکان (بخش شمالی لرستان) که جلگه های پهناور، بارور و پوشیده از گیاه الشتر و کوهدشت، رومشگان، ترهان و هلیلان را در برمی گیرد. پیشینۀ تاریخی ...
جملاتی از کاربرد کلمه پیشکوه
ایل سلسله یکی از ایل‌های پیشکوه و از طوایف لک ایران ساکن شمال استان لرستان است. سلسله از اتحاد سه طایفه حسنوند، کولیوند و یوسفوند تشکیل شده‌است.
این روستا در دهستان پیشکوه ذلقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۷۰ نفر (۶۵خانوار) بوده‌است.
این روستا در دهستان پیشکوه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۸ نفر (۱۰خانوار) بوده‌است.
این روستا در دهستان پیشکوه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۲۷ نفر (۴۷خانوار) بوده‌است.
این روستا در دهستان پیشکوه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن زیر سه خانوار بوده‌است.
ایل بیرانوند یکی از ایلات لر و از طوایف پیشکوه است.سکندر امان الهی بهاروند بیرانوندهارا لک می داند تمرکز سکونت بیرانوندها در غرب و جنوب غرب ایران است. ایل به دو دسته آلاهینان و دشانیان تقسیم می‌شود.هنری راولینسون خاستگاه باجلوندها (سگوندها) و بیرانوندها را موصل عراق می‌داند و معتقد است بیرانوندها و باجلوندها در قرن دوازدهم یعنی در اواخر صفویه یا در زمان افشاریه از نواحی موصل به لرستان آمدند.درستی این روایت معلوم نیست زیرا تیمور تیمور گورکانی که در لشکرکشی های خود به لرستان با طایفه بیرانوند برخورد می کند و آن هارا از شمار طوایف لر پیشکوه به حساب می آورد.
این روستا در دهستان پیشکوه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۹ نفر (۱۷خانوار) بوده‌است.
این روستا در دهستان پیشکوه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۸۸ نفر (۳۸خانوار) بوده‌است.
در اواخر دوران حکومت ساسانیان فردی از خاندان کارن با نام دینار حاکم نهاوند بود. دینار شاه بود. لرستان( پیشکوه و پشتکوه )و دیگر قسمت‌های غرب کشور، در تیول خاندان کارن با مرکزیت نهاوند بوده است. بعدها فرزندان شاه دینار تشکیل ایل دیناروند را می‌دهند. و همانند سایر طوایف لر گرمسیر و سردسیر آنها لرستان پیشکوه و پشتکوه بوده است، در بازه زمانی بیش از هزار سال دینارکوه و دهلران (دهلران، موسیان، مورموری، آبدانان) تا حوالی شوش، نشیمن اصلی ایل دیناروند می‌گردد، حد این ایل قدیمی که یادگاری از ایران باستان است، از شمال به کبیرکوه و دینارکوه و از شرق به پهله(زرین آباد ) و از غرب به رودخانه کرخه تا حوالی شوش و از جنوب به دهلران و موسیان تا مرز عراق بوده است.
این روستا در دهستان پیشکوه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۵۳۲ نفر (۴۵۱خانوار) بوده‌است.