معنی کلمه پنانگ در دانشنامه عمومی
پنانگ هشتمین ایالت پرجمعیت مالزی است. جمعیت پنانگ در سال ۲۰۱۸ نزدیک به ۱٫۷۶۷ میلیون نفر بود. در حالی که تراکم جمعیتی آن به ۱٬۶۸۴ نفر در هر کیلومتر مربع ( ۴٬۳۶۰ نفر در هر مایل مربع ) افزایش یافته بود. پنانگ در زمرهٔ بالاترین تراکم جمعیتی کشور قرار دارد و یکی از ایالتهای است که دارای بیشترین مناطق شهری کشور است. سبرانگ پرای دومین شهر بزرگ مالزی از لحاظ جمعیت می باشد. جمعیت آن از لحاظ قومیت، فرهنگ، زبان و دین بسیار متنوع است. به غیر از سه قوم اصلی مالایی ها، چینی ها و هندی ها، پنانگ محل سکونت اوراسیایی ها، سیامی ها و مهاجرین می باشد. در گویش هاکین پنانگی، فرد ساکن پنانگ به خاطر جمعیت قابل توجه چینی پنانگیت در گفتگوی عامیانه به عنوان پنانگیت یا پنانگ لانگ ( هاکین پنانگی: 庇能儂; Tâi - lô: Pī - néeng - lâng ) شناخته می شود.
پیشینه پنانگ نوین از سال ۱۷۸۶ بر اساس پایه گذاری جرج تاون توسط فرانسیس لایت آغاز شد. پنانگ بر اساس بخشی از شهرک های تنگه در سال ۱۸۲۶ شکل گرفت که به یک مستعمره تاج در سال ۱۸۶۷ تبدیل شد. سیطره مستقیم بریتانیا تنها طی جنگ جهانی دوم، پس از اشغال پنانگ توسط امپراطوری ژاپن، متوقف گردید؛ در سال ۱۹۴۵ بریتانیا پنانگ را بازپس گرفت. پنانگ پس از آن با فدراسیون مالایا ( مالزی کنونی ) ادغام گردید که استقلال خودش را در سال ۱۹۵۷ از بریتانیا کسب کرد.
متعاقب اینکه مقارن دههٔ ۱۹۷۰ از کارکرد تجاری ترانزیت و تبادل کالای بندر کاسته گردید، اقتصاد پنانگ توسط دولت مرکزی به سمت تولیدات صنعتی تغییر مسیر داد. امروزه، پنانگ به یکی از حیاتی ترین و قدرتمندترین مراکز اقتصادی مالزی تبدیل شده است. پنانگ از لحاظ شاخص توسعه انسانی بعد از کوالالامپور و سلانگور دارای رتبه سوم می باشد.