پشت پدر

ز جور مادر ایام ترشرو منشین خیال کن که ز پشت پدر نیامده است

از پشت پدر خسرو و سلطان چو تو باید در باختن و ساختن و تاختن استاد

جنین به روز نبردت دوباره نطفه شود دمان به پشت پدر پوید از مشیمهٔ مام

نه مثل تو آمد ز پشت پدر نه مانندت از مادری زاد نیز

راه عدم چو عاقبت کار رفتنی ست آسوده آن کسی که ز پشت پدر نرفت

هر جبینی راکه نبود داغ مهرت بر جبین باز زی پشت پدر برگردد از زهدان مام

و گر من زین همه پیرایه شادم نه از پشت پدر باشد نژادم

ز پشت پدر تا به پایان شیب نگر تا چه تشریف دادت ز غیب

نیامده چو منی پیش ازین ز پشت پدر نیاورد چو منی بعد ازین مشیمه مام

کزین خایه گر مایه بیرون کنم ز پشت پدر خایه بیرون کنم