پسر دختر

ای آخته بالای پری چهره عیار دیوانه کافی پسر دختر سالار

چو ناسفته گوهر سه دخترش بود نبودش پسر دختر افسرش بود

آخر کار پسر دختر خیرالانام با پسر سعد لعین بسته به پیکار شد

از مدرسه و کتاب گشتم بیزار ای ترک پسر دختر انگور بیار

اگر بجای پسر دختر آیدت چه زیان که دختر چو تو باشد به از هزار پسر

ساعد و ساق چو بالا زند آن ترک پسر دختر طبع مراکیک به شلوار افتد