پرخروش

از آن رو هم ایران شده پرخروش ز املاق جنگی و گردان ژوش

ز آواز اسبان و بانگ یلان فلک پرخروش و زمین پر فغان

ز کشور برآمد سراسر خروش زمین پرخروش و هوا پر ز جوش

سر پرخروش لعل او، جان باده‌نوش لعل او شکرفروش لعل او، در دل دکان‌ها ساخته

هوا پرخروش و زمین پر درود همی داد ناهید جان را درود

ملک من زو گشت یکسر پرخروش دیک ملک من بدی از وی بجوش

زمین پرخروش وهوا پر ز جوش همی کر شد مردم تیزگوش

جان دشمن دائم از تیغ تو باشد پرخروش گنج گوهر دائم از دست تو باشد پر شعب

کی‌تواند جز توکس در روزکین افلاک را پرخروش از نعرهٔ الله اکبر داشتن

ای دریغ ای دریغ چندان رفت کآسمان پرخروش می بشود