پاک نظر

جانا بدل پاک نظر کن رخ او بین آئینه صافی چو همه روی نماید

تا سر زده خط حسن تو در عین کمال است بر پاک نظر سیر جمال تو حلال است

به زینهار که با حسنِ طلعتی که توراست به چشمِ پاک نظر کی کنند عشّاقت

ز عشق پاک نظر دیده ای چه می دانی تغافل تو همه از کرشمه های دل است

عاشق پاک نظر اوست که در خلوت وصل چشم پوشد ز تماشا، به خبر پردازد

عاشق ار قد نو خوانده به گمان سرو بهشت عاشق پاک نظر راست گمانی دارد

نقاب چهرهٔ جانان برای چشم بد است ز چشم پاک نظر کی کند نهان عارض

صافی صفت و پاک نظر باید بود وز هرچه جز اوست بیخبر باید بود

گر دیده بود پاک نظر بر رخ شاهد از سالک ره عین حقیقت نه مجاز است