پاپکان

نخستین استفاده رسمی از این واژه در سنگ نبشته‌های شاپور یکم دیده شده‌است. او خود را «شاهنشاه ایران و انیران» معرفی کرده‌است. از آنجایی که این واژه در سنگ نگاره‌های اردشیر پاپکان دیده نمی‌شود، اینگونه برداشت شده که منظور او از انیران، در واقع اشاره به سرزمین‌هایی است که او در اردوکشی‌هایش به امپراتوری روم و شاهنشاهی کوشان فتح کرده‌است. شاپور در سنگ نبشته خود در کعبه زرتشت سوریه، کاپادوکیه و کیلیکیه را جز سرزمین‌های انیرانی فتح شده قلمداد کرده‌است.