پارانشیم

انترستیس یک فضای پر از سیال مجاور است که بین یک مانع ساختاری مانند دیواره سلولی یا پوست و ساختارهای داخلی مانند اندام‌ها، از جمله عضلات و سیستم گردش خون موجود است. مایع در این فضا - یعنی مایع بینابینی که متشکل از مایع خارج سلولی و حلال‌های آن است - به سیستم لنفی تخلیه می‌شود. محفظه بینابینی متشکل از بافت‌های اتصال دهنده و حمایت‌کننده درون بدن است که ماتریکس خارج سلولی نامیده می‌شوند که خارج از خون و رگ‌های لنفاوی و پارانشیم (نرم‌آکنه) اندام قرار دارند.