وای وای

پر خون دل مینای من وای وای از جزع گوهرزای من وای وای

صبر نماند وقت را ، کز همه کَس برآورَد، گریهٔ های های من نالهٔ وای وای را

رفتی و افتاد از غمم وای وای بر سینه داغ ماتمم وای وای

مادر غم خوار تو کو وای وای باب وفادار تو کو وای وای

غو العطش ناله ی وای وای دگر باره از کودکان شد به پای

ای اکبر ای رعنا جوان وای وای درمان دل آرام جان وای وای

بی تو چه سازدم به جهان وای وای کز توصبوری نتوان وای وای

بگفتا درد حرمان را چه درمان بگفتا وای وای از درد حرمان

احباب کم اعداد فزون وای وای

سوی عدو آهسته ران وای وای