وارونا

وارونا در تصاویر به صورت مردی با چهره روشن و پوست سفید سوار بر یک جانور خارق‌العاده دریایی ترسیم شده‌است. این جانور ماکرا نام دارد حیوانی و دو پای جلوی او به صورت گوزن است و دمی چون دم ماهی دارد. کمندی در دست راست دارد. او بیشتر از جانب ماهیگیران اغلب در ایام قحطی مورد پرستش قرار می‌گرفته‌است. لیکن امروزه پرستش وارونا منسوخ شده و تمثال تصویر او ساخته نمی‌شود.

در عهد ودایی، وارونا سلطان آسمان‌ها و ستارگان را در دل شب نصب می‌کند و در هنگام پگاه، آن‌ها را نامریی می‌سازد. اوست که ماه را به درخشش درمی‌آورد و خورشید را در پهنه آسمان سیر می‌دهد. او به پرواز پرندگان آگاه است. مسیر کشتی‌ها را می‌داند و راه دریا را می‌شناسد، او راز هست و هستی را می‌داند و از حقیقت و غیر حقیقت آگاه است. در نزول باران، میترا و وارونا با هم متحد و همیار هستند.

در فرهنگ انگلیسی آکسفورد هم ریشه بودن اسورا با اهورای دین مزدیسنا به رسمیت شناخته شده‌است. در طول زمان پندار شخصیت منفی از اسوراها در ریگ‌ودا تکامل یافته‌است. در متن‌های نخستین ریگ‌ودا ریاست پدیده‌های اخلاقی و اجتماعی به اسوراها نسبت داده شده‌است. به‌طور مثال در متون اولیه وارونا خدای آسمان و آریامن حامی ازدواج است. دیوها ریاست پدیده‌های طبیعی را برعهده دارند و ایندرا رهبری دیوها را عهده‌دار است اما با گذشت زمان در متون مذهبی هندوها جنبه‌های منفی اسوراها توسعه داده شده و از آنها شخصیتی منفور ساختند.

همین لفظ در انگلیسی به معنای کلاه اسقفی و مراسم اعطای کلاه به مقام اسقف تبدیل شده‌است. میترا خدایی است که ۱۲ نشان منطقه البروج را سیر می‌کند و با کیهان‌شناسی یونانی نیز مربوط است. او را گاو یا قوچی توصیف کرده‌اند که در مراسم باز پیدایی خورشید، هر ساله خود را قربانی می‌کند. یونانیان جشنی به نام میترا داشته‌اند که در آن، پس از اجرای مراسم قربانی، شراب می‌نوشیدند. به نظر می‌رسد این مراسم با رسوم قربانی ودایی و نوشیدن سوماً توسط خدایان مربوط بوده و از آن اخذ گردیده‌است. سوماً نوعی نوشیدنی جاودانی است که از گیاه سوماً تهیه شده و در اوستا از آن با همان لفظ یاد شده‌است. معمولاً وارونا در کنار میترا ظاهر شده به صورت میترا–وارونا.