نفتالین

معنی کلمه نفتالین در لغت نامه دهخدا

نفتالین. [ ن َ ] ( فرانسوی ، اِ ) ماده خشک بدبوی سفیدرنگی که از نفت گیرند و برای جلوگیری از بید زدن پارچه و لباس آن را بر بافته های پشمی چون جامه و قالی و قالیچه پاشند، همچنین برای دفع موریانه به کار برند.

معنی کلمه نفتالین در فرهنگ معین

(نَ ) [ فر. ] (اِ. ) جسمی است که از قطران زغال سنگ بدست می آید جامد و سفید با بلورهای درخشان و بوی نافذ است . در صنایع رنگ سازی و عطرسازی به کار می رود. نوع ناخالص و نامرغوب آن برای دفع حشرات مفید است .

معنی کلمه نفتالین در فرهنگ عمید

ماده ای جامد، بدبو، و سفیدرنگ به صورت گَرد و پوسته های نازک که از قطران زغال سنگ به دست می آید و برای محافظت پارچه های پشمی، قالی، و قالیچه از بید و موریانه به کار می رود.

معنی کلمه نفتالین در فرهنگ فارسی

(اسم ) هیدرو کربوری است حلقوی مرکب از دو حلقه بنزنی که فرمول آن را میتوان بصورت نوشت . این جسم در شرایط معمولی جامد است و بصورت ورقه های سفیدی متبلور میگردد. در ۷۹ درجه حرارت ذوب میشود و در ۲۱۸ درجه میجوشد . در بنزن و الکل جوش حل میشود.در صنعت نفتالین را از قطران و زغال سنگ استخراج میکنند . نفتالین در شرایط معمولی تصعید میشود و چون ذرات تصعید شده سمی است حشرات را میکشد و از طرفی چون بلورهایش دارای بوی خاصی هستند که حشرات از آن گریزانند برای محافظت البسه پشمی از خطر بید خوردگی از آن استفاده میکنند نفتالین .

معنی کلمه نفتالین در دانشنامه عمومی

نفتالین یا نفتالن ( نام ترجیحی آیوپاک ) که به نام های «آلبوکربن»، «کافور قیر» یا «قیر سفید» نیز شناخته می شود؛ یک هیدروکربن آروماتیک است که به شکل گلوله های کوچک به بازار می آیند و حالت جامد و رنگ سفیدی دارد. نفتالین به تندی تصعید می شود و بخاری بسیار آتش زا دارد. مولکول نفتالین از دو حلقهٔ جوش خوردهٔ بنزن ساخته شده است. از زغال سنگ به دست می آید و به فتالیک انیدرید برای ساخت پلاستیکها، رنگ ها و حل کننده ها به کار می رود. نفتالین برای گندزدایی و حشره کشی ( بیشتر حل شده در متانول ) کاربرد فراوانی دارد. نفتالین را برای جلوگیری از بید زدن فرش و پارچه های پشمی نیز به کار می برند. نفتالین خاصیت حشره کش بسیار ضعیفی دارد، گرچه در قدیم برای این منظور زیاد استفاده میشده است.
سال ۱۸۱۹ و ۱۸۲۰، دست کم دو شیمیدان مادهٔ جامد سفیدی با بوی زننده گزارش کردند که از تقطیر زغال سنگ به دست می آید. سال ۱۸۲۱، جان کید ( John Kidd ) بسیاری از ویژگی های این ماده ها و روش های فرآوری آن ها پیدا کرد و نام نفتالین را برای این ماده پیشنهاد کرد ( چون این ماده از گونه ای نفتا - که نام گسترده ای که برای آمیخته ای از هیدروکربن های فرار و آتشگیر که زغال سنگ را نیز دربرمی گیرند؛ می شود. - به دست آمده بود ) در ادامه فرمول شیمیایی آن توسط مایکل فارادی ( Michael Faraday ) در سال ۱۸۲۶ کشف شد. ساختار مولکولل آن نیز در سال ۱۸۶۶ توسط امیل ارلنمایر ( Emil Erlenmeyer ) کشف و سه سال بعد توسط کارل گریب ( Carl Gräbe ) تأیید شد. همچنین این ماده به طور اتفاقی از روی میز داروخانه چی بر روی زمین افتاد و فردا صبح وی با جسد کشته شدهٔ چند سوسک مواجه شد. از آن پس در گند زدایی و دفع حشرات نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
طبق نظر «آژانس مواد شیمیایی اروپا»، نفتالین ماده ایست بسیار سمی. نفتالین به پوست انسان صدمه سنگینی می زند. ایست تنفسی، صدمه های جبران ناپذیر به کبد، کلیه، چشم و روده از دیگر عوارض خطرناک نفتالین هستند. این ماده شیمیایی سمی هیچ گونه جایگاه معتبری برای مصرف خانگی ندارد و نبایستی در خانه نگهداری یا مصرف شود. نفتالین به دلیل دارا بودن مواد نفتی باعث خورندگی میشود و عمر مفید اورینگ ها و کاسه نمد ها را در صنعت کاهش می دهد .

معنی کلمه نفتالین در دانشنامه آزاد فارسی

نَفتالین (naphthalene)
با فرمول C۱۰H۸، هیدروکربنی آروماتیک، درخشان، سفیدرنگ، و جامد، حاصل از قطران زغال سنگ. بوی گلوله های نفتالین، که برای جلوگیری از بیدزدگی لباس به کار می روند، به سبب این ماده است. از این ماده برای ساخت ایندیگو و رنگینه های آزو استفاده می کنند و ضدعفونی کننده ای ملایم است. به منزلۀ ضدآفت یا حشره کش نیز به کار می رود. در طبیعت، در لانۀ موریانه ها یافت می شود. موریانه ها با آن دشمنان خود، از جمله مورچه های قرمز، را فراری می دهند. محققان امریکایی مقادیر نظرگیری نفتالین را در لانۀ موریانه ها شناسایی کردند (۱۹۹۸)، ولی هنوز هم منشأ نفتالین در آن جا دقیقاً تعیین نشده است.

معنی کلمه نفتالین در ویکی واژه

naftalina
جسمی است که از قطران زغال سنگ بدست می‌آید جامد و سفید با بلورهای درخشان و بوی نافذ
در صنایع رنگ سازی و عطرسازی به کار می‌رود. نوع ناخالص و نامرغوب آن برای دفع حشرات مفید

جملاتی از کاربرد کلمه نفتالین

یک حل‌شونده در حلالی که ساختار شیمیایی مشابهی با خودش دارد، بر اساس آنتروپی مطلوب اختلاط، به بهترین وجه حل می شود. این دیدگاه ساده انگارانه است، اما یک قانون کلی مفید است. ظرفیت حلالیت کلی یک حلال در درجه اول به قطبیت آن بستگی دارد.برای مثال، یک حل‌شونده بسیار قطبی (آب دوست) مانند اوره در آب بسیار قطبی بسیار محلول است، در متانول با قطبیت نسبتا کمتر محلول است و عملاً در حلال‌های غیرقطبی نامحلول است. در مقابل، یک املاح غیر قطبی یا چربی دوست مانند نفتالین در آب نامحلول، در متانول نسبتاً محلول و در بنزن غیر قطبی بسیار محلول است.