نرم دل

بتوان به حرف نرم دل سنگ آب کرد شیر از ملایمت به شکر دست یافته است

به زور نرم دل آسمان نمی گردد و گرنه زور مکرر بر این کمان زده ام

ز آه ما نشود نرم دل کواکب را که دود آب ز چشم شرار نگشاید

شاهی که بود نرم دل و آهسته باشد همه کارهای ملکش بسته

از سختی زمانه شود چرب نرم دل نخوت به استخوان ز هما می رود برون

خواندشان با هزار خجلت و شرم نرم دل کردشان به پرسش نرم

چون وزیر سوم این فصل بآخر رسانید وزیر اول که بکشتن اشارت می‌کرد گفت: می‌بینم که این زاغ شما را به افسون و مکر بفریفت، وا کنون می‌خواهید که موضع و حزم و احتیاط را ضایع گذارید. تاکیدی می‌نمایم، از خواب غفلت بیدار شوید و پنبه از گوش بیرون کشید. و در عواقب این کار تامل شافی واجب دارید، که عاقلان بنای کار خود و ازان دشمن برقاعده صواب نهند و سخن خصم بسمع تمییز شنوند، و چون کفتار بگفتار دروغ فریفته نشوند، و باز غافلان بدین معانی التفات کم نمایند و باندک تملق نرم دل در میان آرند واز سرحقدهای قدیم و عداوتهای موروث برخیزند. و سماع مجاز ایشان را از حقیقت معاینه دور اندازند تا دروغ دشمن را تصدیق نمایند، و زود دل برآشتین قرار دهند، و ندانند که

صائب نگشت نرم دل آهنین من عمری است گرچه در کف داود آتشم

ز صدق و سوز او شه نرم دل شد چه می‌گویم ز اشکش خاک گل شد