ماه عذار

پوشید از (سحاب) ز بس رخ کنون تو را زیر سحاب خط شده ماه عذار حیف

در بردن دل زلف شبه گون تو یکتاست هرچند که بر ماه عذار تو دو تابه

ای ماه عذار من و ای خوش قد و قامت برخیز که برخاست ز عشق تو قیامت

مباد ماه عذار ترا خسوف و محاق مباد مهر جمال ترا کسوف و زوال

آهنگ سفر می‌کند آن ماه عذار ای جان که نفس گیر شدی ناله برآر