معنی کلمه یوسف صانعی در دانشنامه اسلامی
صانعی در سال ۱۳۲۵ش وارد حوزه علمیه اصفهان شد و در سال ۱۳۳۰ش به حوزه علمیه قم هجرت کرد. او از شاگردان امام خمینی بود و امام را «شخصیت ممتاز تاریخ اسلام» معرفی می کند.
آیت الله صانعی در سال ۱۳۵۲ش تدریس درس خارج اصول و در سال ۱۳۵۴ش تدریس درس خارج فقه را آغاز نمود و در سال ۱۳۷۲ش رساله عملیه خود را منتشر نمود.
[ویکی اهل البیت] حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ یوسف صانعی، در سال 1316 ش، در خانواده ای روحانی در روستای نیک آباد اصفهان ولادت یافتند. جد ایشان آیت الله حاج ملا یوسف، از علمای پرهیزکار و وارسته زمان خود بودند. ایشان در فلسفه، از شاگردان میرزا جهانگیرخان و در فقه، از شاگردان آیت الله العظمی میرزا حبیب الله رشتی بودند. آن بزرگوار به میرزای شیرازی بزرگ رهبر نهضت تنباکو، دلبستگی فراوان داشته و از مروجان وی بوده است. ایشان از آزادمنشی قابل وصفی برخوردار بودند و همواره در مقابل خوانین و زورمداران آن زمان، ایستادگی می کردند.
پدرشان مرحوم حجت الاسلام آقای شیخ محمدعلی صانعی نیز عالمی وارسته و روحانی زاهد و پرهیزکاری بودند و همواره ایشان را به فراگیری علوم حوزوی فرامی خواندند. این گونه بود که معظم له در سال 1325 ش، وارد حوزه علمیه اصفهان شدند و پس از گذراندن دروس مقدمات و کسب فیض از محضر علمای آن حوزه در سال 1330 ش، برای ادامه تحصیل، رهسپار حوزه علمیه قم شدند. استعداد زیاد و جدیت فراوان ایشان، باعث شد که از همان زمان در زمره طلاب موفق و مورد توجه و علاقه بزرگان حوزه در آن زمان قرار گیرند. ایشان در امتحانات سطوح عالی حوزه در سال 1334 ش، رتبه اول را احراز نمودند و مورد تشویق مرحوم آیت الله العظمی بروجردی قدس سره قرار گرفتند.
از همین سال بود که با توجه به ویژگی های منحصر به فرد درس خارجِ حضرت امام خمینی سلام الله علیه در آن شرکت نموده، توانستند با نبوغ و جدیت خود، تا سال 1342 به طور مستمر از حوزه درس اصول و فقه و مبانی مُتقن حضرت امام بهره برده در زمره شاگردان برجسته ایشان قرار گیرند. حضور فعال در درس خارج امام سلام الله علیه طی سالیان دراز و ممارست فراوان نسبت به فراگیری مبانی و تحقیقات آن بزرگوار، اِشراف ایشان را بر دیدگاه های فقهی و اصولی امام را به درجه ای رساند که به تعبیر خودشان، در حد شعور مبانی بود و از حد صِرف دانستن، بالاتر.
آیت الله العظمی صانعی با سعی و اهتمام و توفیق الهی توانستند در 22 سالگی به مرحله اجتهاد دست یابند. ایشان علاوه بر سال ها تلمذ در حوزه درس حضرت امام، از محضر اساتید بزرگی چون: آیت الله العظمی بروجردی، آیت الله العظمی محقق داماد و آیت الله العظمی اراکی رحمهم الله نیز بهره برده اند و از سال 1354، رسماً تدریس خارج فقه را با کتاب زکات در مدرسه حقانی (شهیدین) شروع نمودند و تقریرات آن درس به قلم دو تن از شاگردانشان، موجود است.
جمع کثیری از طلاب و فضلا، با شروع درس خارج فقه ایشان، توانستند از حوزه درس معظم له استفاده کنند که اینک بسیاری از آنان، جزو محققان و پژوهشگران ارزنده حوزه اند و برخی نیز در حد اجتهاد هستند که در حوزه های علمیه اشتغال داشته اند و یا در اداره نظام جمهوری اسلامی، ایفای وظیفه می کنند.