یهدینی

این مقام ارباب شریعت است، و موسی (ع) برین مقام بود آن گه که میگفت رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی الی آخر الایة. و برتر ازین مقام اصحاب حقایق است که از ذکر و ثناء محبوب و احاجت خواست نه پردازند. گهی زبان در ثناء آویخته گهی دل در مشاهده آمیخته و سرّ بمواصلت رسیده در خود فانی گشته و بحقّ باقی شده، اینست حال خلیل آن گه که میگفت: الَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ، ای یهدینی منّی الیه فانی محو فی وجودی لا اهتدی فی نفسی الی معبودی.

ثم ذکر ابراهیم رب العالمین فقال الَّذِی خَلَقَنِی فی الدنیا علی فطرته فَهُوَ یَهْدِینِ فی الآخرة الی جنته. و قیل الَّذِی خَلَقَنِی و لم اک شیئا فهو یهدینی الی الرشاد اذ عبدته و لم اشرک به شیئا.