یند

معنی کلمه یند در لغت نامه دهخدا

یند. [ ی َ ] ( فعل ) به جای ضمیر اند استعمال می شود در صورتی که ماقبل وی واو یا الف باشد، مانند: این مردم خدام اویند و این متاعها بی بهایند. ( ناظم الاطباء ). «اند» فعل ربطی ( رابطه ) است و «یند» هم صورتی از آن است ، که پس از کلمه های مختوم به الف و واو مصوت ، همزه به یاء بدل شود.

جملاتی از کاربرد کلمه یند

بسی هند و بسی شند و بسی یند همان کوه و همان صحرا همان دشت
می کهخ تا آفرین و مدح تو گو یند ازین نوع یکدیگر را فو
این دایره ها تابع پرگار قضا یند صائب مکن از گردش گردون گله بسیار
چون‌ازین‌بگذری‌به‌دست‌قضاست یند و اندرز و قیل‌و قال‌، هباست