معنی کلمه یعقوبیه در لغت نامه دهخدا
یعقوبیه. [ ی َ بی ی َ ] ( اِخ ) از فِرَق غُلات شیعه ، اصحاب محمدبن یعقوب ، گویا همان فرقه غمامیه اند که می گفتند امیرالمؤمنین علی در میان ابر به دنیا می آید. ( خاندان نوبختی ص 267 ). اصحاب محمدبن یعقوب باشند و آن فرقه ای از فِرَق هشتگانه غالیه است و گویند علی هرگاه در میان ابر به دنیا آید. ( بیان الادیان ).
یعقوبیه. [ ی َ بی ی َ ] ( اِخ ) نام فرقه ای از خوارج ، پیروان یعقوب بن علی کرخی. ( یادداشت مؤلف ).زیدیه. پیروان یعقوب بن علی کوفی که ابوبکر و عمر راولی خود می شمردند ولی از آن کسانی هم که از این دو خلیفه تبری داشتند تبری نمی جستند و منکر رجعت اموات بودند و از معتقدین به این عقیده نفرت می ورزیدند. رجوع به خاندان نوبختی ص 267 و مآخذ مندرج در آن شود.
یعقوبیه. [ ی َ بی ی َ ] ( اِخ ) نامی است که در ایران به بعقوبه دهند. ( یادداشت مؤلف ).
یعقوبیه. [ ی َ بی ی َ ] ( اِخ ) فرقه ای از نصاری ، آل یعقوب الرادعی و آنان قایل به اتحاد لاهوت و ناسوت باشند. ( از تاج العروس ). فرقه ای از مسیحیان ، پیروان یعقوب باراده اسقف انطاکیه در سده ششم م. در شام و بین النهرین ، و معتقدبودند که مسیح حاصل ترکیب و اتحاد طبیعت ناسوت و لاهوت است و ارامنه یعاقبه گویند و خود از این فرقه اند.برخلاف نسطوریان که در فارس تقدم داشتند مسیح را میان دو طبیعت یکی الهی و دیگری بشری تشخیص می کردند. ( یادداشت مؤلف ). طایفه ای از نصاری ، منسوبند به یعقوب حکیم و بعضی از ایشان گویند عیسی پسر خدا بود و بعضی گویند باری تعالی ذواقانیم ثلاثه است : وجود و علم و حیات ، و این اقانیم نه زاید بر ذات و نه نفس ذاتند. بعضی گویند المسیح هو اﷲ و بعضی گویند لاهوت به ناسوت ظاهر شد و بعضی معقول به محسوس. ( از نفائس الفنون ).
یعقوبیه. [ ی َ بی ی َ ] ( اِخ ) نامی است که در انگلیس پس از انقلاب 1688 م. به هواخواهان ژاک دوم و سلسله استوارت داده شد. ( یادداشت مؤلف ).