یطعمنی

آنکه خورد ز خوان یطعمنی و یسقینی نوال تا آبد سیراب و سیر است از شراب و از غذا

قال النّبی (ص): «انی اظل عند ربی یطعمنی و یسقینی».

بو یزید بسطامی گفت: چهل سال است تا من با خلق سخن نگفته‌ام، هر چه گفته‌ام با حق گفته‌ام، هر چه شنیده‌ام از حق شنیده‌ام. ازینجا مصطفی گفت علیه السلام‌ «ابیت عند ربی یطعمنی و یسقینی»، او صلوات اللَّه علیه بشخص با خلق بود گزاردن شریعت را و بسط ملت را، و بسرّ با حق بود غلبات محبّت را و دوام مشاهدت را. محبّ از محبوب جدا نگردد چون محبّت غلبه گیرد.

مصطفی (ص) از اینجا گفت: «اظلّ عند ربی یطعمنی و یسقینی».

باز در حالت انس میگفت: «لست کاحدکم اظلّ عند ربی یطعمنی و یسقینی».

وَ الَّذِی هُوَ یُطْعِمُنِی وَ یَسْقِینِ یرزقنی و یربّینی، یطعمنی ای طعام شاء و یسقینی ای شراب شاء. و دخل «هو» فی هذه الکلمات للتخصیص کما یقول: زید هو الضارب عمروا اذا کان هناک من یدّعی انّ غیر زید ضربه.