معنی کلمه یسل در لغت نامه دهخدا
- یسل بستن ؛ صف بستن. ( یادداشت مؤلف ) : چرخچیان لشکر ظفرقرین... در کنار اردو یسل بسته پیش نیامدند. ( عالم آرا ).
لشکری منهزم از راکب او چون نشود
که ز شوخی همه جا فوجی از او بسته یسل.سنجر کاشی ( از آنندراج ).- یسل کشی ؛ حمله. هجوم بر سر کسی. ( یادداشت مؤلف ).
- یسل کشیدن به سر کسی ؛ در تداول عامه ، به قصد زدن یا دشنام گفتن به شتاب به سوی کسی رفتن. با خشم و غضب برای گفتن الفاظی درشت و خشن یا مطالبه امری صعب به سوی او رفتن. ( یادداشت مؤلف ). یَسَر کشیدن.
یسل. [ ی َ س َ ]( اِخ ) گروهی از قریش ظواهر مکه. ( یادداشت مؤلف ).