یساری

بر اسیران سر کوچه ببخشند مگر آن کسان را که در آن خانه یساری باشد

ناموس ازل را تو امانی تو امینی دارای جهان را تو یساری تو یمینی

ابن یمین دریغ یساری نیافتست بر قدر همتی که بدو داد کردگار

چون یساری ندارد ابن یمین که شود بر جزای آن قادر

تو رزم را یساری و او بزم را یمین

ز یمن مدح تو ابن یمین یساری یافت که کرد جمله جهان پر ز لولو موزون

آن یکی را ملکت روی زمین وان دگر یک را یساری چون یمین

شهنشهان به یساری که، خورده اند یمین سخنوران به یمین که، برده اند یسار

به قدر بسندش یساری بود کند کاری ار مرد کاری بود