یزدان سپاس

همی گفت هرکس که یزدان سپاس که هست این جهاندار یزدان شناس

به یزدان سپاس ای خردمند مرد کز آن پس که دیدم بسی رنج و درد

همی گفت هر کس که یزدان سپاس که رَستی تو از رنج و ما از هراس

سپهدار گفتا به یزدان سپاس که دیدم دگر شاه یزدان شناس

دوم آن که گفتی ز یزدان سپاس که بینم همی پور یزدان شناس

به آزادگان گفت یزدان سپاس نیاش کنم من بپیشش سه پاس

به یاران همی گفت یزدان سپاس که رفتیم و ایمن شدیم از هراس

چنین گفت با هوم کاووس شاه به یزدان سپاس و بدویم پناه

بدین گر ندارم ز یزدان سپاس مبادا که شب زنده باشم سه پاس

برفتند گردان همه پیش گیو که یزدان سپاس ای سپهدار نیو