یحیی بلاذری

معنی کلمه یحیی بلاذری در دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] بلاذری از برجسته ترین تاریخ نگاران، نسب شناسان اسلامی، مترجم، ادیب، شاعر، نویسنده و مولف آثار گوناگون در تاریخ انساب اخبار قرن سوم هجری به شمار می آید.
ابوالحسن احمد بن یحیی بن جابر بن داود البغدادی البلاذری، در اواخر قرن دوم هجری قمری در بغداد به دنیا آمد. از تاریخ زندگی او اطلاع روشنی در دست نیست. عده ای زیادی از مورخان وی را ایرانی تبار و عده ای او را عرب می دانند. وی در اواخر دوره معتمد و یا در اوایل دوره معتضد، از دنیا رفت.
احمد بن یحیی بلاذری بیشتر دوران زندگی خود را در عراق گذرانده است. ولی علاوه بر استفاده از مجالس درس بزرگانی چون محمد بن سعد کاتب واقدی در عراق به شهرهای انطاکیه، حمص، شام، حلب، مبنج سفر کرده و از محضر اساتید این شهرها نیز بهره جسته است. وی در زمان مامون، خلیفه عباسی به دستگاه حکومتی راه یافت و به شغل دیوانی و کتابت که در آن زمان در بین نویسندگان و دبیران ایرانی رایج و موروثی بود، پرداخت.
با آن که در دوره معتصم و واثق بالله نامی از وی نیست ولی در زمان متوکل، او یکی از ندیمان متوکل بود ولی با روی کار آمدن معتمد عباسی در سال ۲۵۶ هـ.ق، بلاذری از دربار کناره گرفت و در اواخر دوره معتمد و یا در اوایل دوره معتضد از دنیا رفت.

جملاتی از کاربرد کلمه یحیی بلاذری

در دوران اسلامی عمده‌ترین مراکز سکونت یهودیان در عراق و شهرهایی همانند سورا، پومبدیتا و تیسفون و پس از آن در شهرهای ایران از جمله همدان، نهاوند، گندی‌شاپور، شوش، تستر و مناطقی چون قهستان و جرجان بود. یکی دیگر از نواحی یهودی‌نشین محلی به نام یهودیه در سرزمین اصفهان بود که احمد بن یحیی بلاذری به قرارداد صلحی که در فتح اصفهان در یهودیه بسته شد اشاره کرده‌است.