یارمندی

چنین داد پاسخ که از ماست گنج ز شهر شما یارمندی و رنج

همی گفت کام و بلندی ز تست به هر سختیی یارمندی ز تست

برین بر که گفتم نجویم زمان مگر یارمندی کند آسمان

نقلست که گفت: روزی جنازه دیدم سه مرد و زنی برگرفته بودند و می‌بردند آن سوء جنازه که زن داشت من برگرفتم و به گورستان بردم و نماز کردیم و دفن کردیم گفتیم شما را هیچ همسایه دیگرنبود که یارمندی کردی گفتند بود ولیکن این را حقیر داشتندی گفتم او کاری کردی گفتند مخنث بود مرا بروی رحمت آمد شب را به خواب دیدیم که یکی بیامد و روی او چون ماه شب چهارده لباسی فاخر پوشیده و تبسم همی کرد گفتم تو کیستی گفت: آن مخنثم که بر من نماز کردی و دفن کردی خدای تعالی بر من رحمت کرد در آنچه مردمان حقیر داشتند.

دگر آنک پرسید ازمرد دوست ز هر دوستی یارمندی نکوست

ز بی یارمندی بنالند مردم من از یارمندی، که یاری نداند