گوزبن. [ گ َ / گُو ب ُ ] ( اِ مرکب ) از: گوز ( گردو ) + بن. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). درخت گردکان را گویند، و به ضم اول هم درست است. ( برهان ) ( آنندراج ) : هم آنگه یکی بنده را گفت شاه که شو گوزبن کن سراسر نگاه.فردوسی.بیامد بر آن گوزبن برنشست هم اکنون به بخت تو آید به دست.فردوسی.کرده چون گوزبن بن گردن از چه از عشوه و قفا خوردن.سنایی.
معنی کلمه گوزبن در فرهنگ عمید
درخت جوز، درخت گردو.
جملاتی از کاربرد کلمه گوزبن
بیامد بران گوزبن بر نشست بیاید هماکنون به بختت به دست