گهنبار

همازور نام بخشی از سرود اوستای کُشتی در خُرده اَوستا و از نیایش‌های مزدیسنا است. در این سرود در می‌یابیم که سرایندهٔ سرود، از شنوندگان و باشندگان خواستار است و آرزو می‌کند تا نیکوکاری گسترش یابد و بداندیشی و کژروی نابود گردد؛ بنابراین سرودِ همازوری را می‌توان سفارشِ هم‌بستگی، هم‌باوری، هم‌پیمانی، هم‌راهی، هم‌دلی و هم‌اندیشی نامید. گهنبار نیز از با شکوه‌ترین و مهندترین جشن‌های مردمی مزدیسنان است و برجسته‌ترین انگیزه آن، بار دادن که همان بخشش و دادودَهش و، پدیداری همبستگی و همازوری و پی بردن زرتشتیان از ایستار و جاور یکدیگر در جامعه و هازمان و یاری هم‌وندان خود است. گزاره‌های همچون اَشوداد، اَهُلوُداد و روانیگان نیز در راستای هم‌یاری هستند.