گنده مغز

معنی کلمه گنده مغز در لغت نامه دهخدا

گنده مغز. [ گ َ دَ / دِ م َ ] ( ص مرکب ) گنده دماغ. متکبر. سرکش :
تو گنده مغز شعری و او گنده مغز شرع
با وی به گنده مغزی همچون ترازویی.سوزنی.با آن دو گنده مغز بود حشر آن کسی
کز دست دیو خورده بود کوکنار و بنگ.سوزنی ( دیوان چ 1338 ص 233 ).ماخولیا گرفته و مصروع و گنده مغز
زرداب خورده چون عسلی پیس چون زنار.سوزنی.گر نبودی جذب موش گنده مغز
عیشها کردی درون آب چغز.مولوی.

معنی کلمه گنده مغز در فرهنگ عمید

متکبر، مغرور، گنده دماغ.

معنی کلمه گنده مغز در فرهنگ فارسی

متکبر با افاده گنده دماغ : با آن دو گنده مغز بود حشر آن کسی کز دست دیو خورده بود کوکنار و بنگ . ( سوزنی )

جملاتی از کاربرد کلمه گنده مغز

تو گنده مغز شرعی و او گنده مغز شعر با وی بگنده مغزی همچون ترازوی
از غایت تنعم آن گنده مغز را چو اعجمی برآمد اندر درین هزار
ترهات چنین شگرف که گفت هم بدان گنده مغز باید گفت