گنج بخش

ازان عادت شریف ، ازان دست گنج بخش ازان رای تیز بین، ازان گرز گاوسار

نمیرم گر از جودت ای گنج بخش نتازد اجل بر من از کینه رخش

فکرم زبحر فیض گدائیست گنج بخش هر جا سفینه است پر است از گدائیم

رنج موافقان برد از دست گنج بخش آب مخالفان برد از تیغ آبدار

ای پادشاه عادل و سلطان گنج بخش هرگز جهان و ملک چو تو قهرمان نداشت

بلند آفتابی که شد گنج بخش بدادن نگردد تهی چون درخش

کلک تو دوستانرا ماریست گنج بخش نام تو دشمنانرا نوشی است جانگزای