گلوسوز

بیاض گردن او گر به دست ما افتد چه بوسه های گلوسوز انتخاب کنیم!

ما را نظر به حسن گلوسوز گردن است هست این بیاض از دو جهان انتخاب ما

هست با لب تشنگی حسن گلوسوز دگر ساغر تبخاله را بر چشمه کوثر مزن

اگر چه بود گلوسوز آن لب شکرین شد از خط عسلی بیشتر حلاوت او

اگر از حسن گلوسوز بهاری غافل جگر سوخته لاله ستان را دریاب

هست ار به گلویت اثر سوختگی رمزی است که معشوق گلوسوز خوش است

کردی دلم از حسن گلوسوز کباب نه پرتو لطف دیده نه برق عتاب

عشق با جرأت گفتار نمی گردد جمع طوطی از حسن گلوسوز شکر بیخبرست

می شود مایده حسن گلوسوز از عشق شور مرغان گلستان نمک خوان گل است

نسیم مصر وصال آنقدر گلوسوز است که بوی پیرهنش، شعله‌پوش می‌آید