گره بند

روزگاریست که دل بوی مرادی نشنید نافه یی از گره بند قبای تو کجاست

مشو در میان وقت تدبیر و رای گره بند بر طبع مشکل گشای

هنرم کاش گره بند زر و سیمم بود که به بازار تو کاری نگشود از هنرم

گره از دل بگشا همچون نی به گره بند نشستن تا کی

وعده هایی که ز عشاق نهان می داری یک به یک را گره بند قبا می گوید

غم خانه‌داری‌ست دام فریبت گره بند تار نظر دیده باشد

دست تو اگر نیست نگارین ز علایق این عقده هستی گره بند قبایی است

سمن باشد و مشک لیکن چنین نباشد گره بند و حلقه شمر

هر که چو جامی به گره بند شد گر به سر رشته رود باز به