گرم منفی

معنی کلمه گرم منفی در فرهنگستان زبان و ادب

{Gram negative} [زیست شناسی-میکرب شناسی] ویژگی باکتری هایی که در روش رنگ آمیزی گَِرم، در مرحلۀ رنگ بری با حلاّل های آلی نظیر الکل، رنگ اولیه را به سهولت از دست می دهند

جملاتی از کاربرد کلمه گرم منفی

می‌توان از بدلوویبریو برای کنترل باکتری سالمونلا، استفاده کرد. به علت اینکه بدلوویبریو به باکتری‌های گرم منفی حمله می‌کند می‌توان با تزریق بدلوویبریو به جوجه‌ها به وسیله غذا یا آب، آن‌ها را محافظت کرده و سالمونلاها را از بین ببرند. با وجود اینکه بدلوویبریو برای باکتری‌ها مضر است ولی برای انسان بی خطر است.
این باکتری گرم منفی در لولهٔ گوارشی کک‌ها دیده می‌شود، و باعث بسته شدن آن می‌شود. بنابراین کک مجبور می‌شود تا برای رفع گرسنگی خود بیشتر نیش بزند. آنگاه باکتری‌ها از طریق نیش وارد بدن جانور دیگر شده و به این ترتیب باعث شیوع بیماری می‌شوند. کک‌ها معمولاً به جوندگان، به خصوص موش‌ها حمله می‌کنند، ولی درصورتی که تعداد این جانوران به علت ابتلا به طاعون کم شود، جانور دیگری از جمله انسان را میزبان قرار می‌دهند. نقش موش‌ها در شیوع همه‌گیری‌های بزرگ طاعون در طول تاریخ بسیار مهم بوده است.
آنتی‌بیوتیک‌های با طیف وسیع هم بر باکتری‌های گرم منفی و نیز بر باکتری‌های گرم مثبت موثرند مانند وانکومایسین.
انروفلوکساسین یک ماده ضد باکتری سنتزی از دسته مشتقات کربوکسیلیک اسید فلوروکینولون است. این آنتی بیوتیک فعالیت ضد باکتریایی خوبی در برابر طیف گسترده‌ای از باکتری‌های گرم منفی و گرم مثبت دارد . شامل:
می‌توان از بدلوویبریو برای مهار باکتری سالمونلا، بهره‌گیری کرد. به چرایی اینکه بدلوویبریو به باکتری‌های گرم منفی حمله می‌کند می‌توان با تزریق بدلوویبریو به جوجه‌ها بدست غذا یا آب، آن‌ها را محافظت کرده و سالمونلاها را از میان ببرند. با اینکه بدلوویبریو برای باکتری‌ها مضر است ولی برای انسان بی خطر است.
سموم میکروبی (اندوتوکسین‌ها) بخش‌های لیپیدی لیپوپلی‌ساکاریدها هستند که بخشی از غشای خارجی دیوارهٔ سلولی باکتری‌های گرم منفی هستند. هنگامی که باکتری لیز می‌شود، اندوتوکسین‌ها آزاد می‌شوند، به همین دلیل است که پس از درمان آنتی‌بیوتیکی، علائم می‌توانند در ابتدا بدتر شوند زیرا باکتری‌ها از بین می‌روند و اندوتوکسین‌های خود را آزاد می‌کنند. اگزوتوکسین‌ها در محیط اطراف ترشح می‌شوند یا زمانی‌که باکتری‌ها می‌میرند و با شکستن و تحلیل دیواره سلولی آزاد می‌شوند و به میزبان، آسیب وارد می‌شود.
ایمی پنم در سال ۱۹۷۵ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۸۵ برای مصارف پزشکی تایید شد. این دارو از طریق یک تحقیق و آزمون و خطا طولانی مدت برای دستیابی به نسخه پایدارتری از محصول طبیعی تینامیسین، کشف شد. تینامیسین فعالیت ضد باکتریایی دارد، اما در محلول آبی ناپایدار است، بنابراین تجویز آن برای بیماران غیر ممکن است. ایمی‌پنم دارای طیف گسترده‌ای از فعالیت علیه باکتری‌های هوازی و بی‌هوازی، گرم مثبت و گرم منفی می‌باشد. این آنتی بیوتیک به طور ویژه در برابر سودوموناس آئروژینوزا و گونه‌های انتروکوک فعالیت خوبی دارد. با این حال علیه استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین فعال نیست.
پروتئوس نام یک سرده از باسیل های گرم منفی از گروه پروتئوباکتریا است. این باکتری‌ها در بسیاری از مناطق و در طبیعت پراکندگی بالایی داشته و به عنوان یک باکتری گندروی در بقایای در حال تجزیه گیاهی و جانوری، فضولات جانوران و انسان، فاضلاب‌ها و همچنین در رودهٔ برخی از پستانداران یافت می‌شوند. این باکتری‌ها همچنین به عنوان عوامل بیماری‌زای فرصت طلب مطرح بوده و معمولاً به عنوان عفونت‌های بیمارستانی به اشخاص منتقل شده و باعث ایجاد عفونت‌های ادراری و عفونت‌های سپتیک می‌شوند.
پروتئوباکتریا شاخه بزرگی از باکتری‌های گرم منفی است که شامل باکتریهای متنوعی می‌شود. همه آنها غشای خارجی لیپوپلی‌ساکاریدی دارند. اغلب تاژک دارند ولی برخی غیرمتحرکند.
ایمی‌پنم با مهار سنتز دیواره سلولی باکتری‌های مختلف گرم مثبت و گرم منفی به عنوان یک ضدمیکروب عمل می‌کند. این دارو در برابر بتالاکتامازها (هم پنی‌سیلیناز و هم سفالوسپوریناز) تولید شده توسط برخی باکتری‌ها بسیار پایدار است.