گرم باد

گفت چگویم نفست گرم باد دست و لبت چرب و زبان نرم باد

دل تاجداران به تو گرم باد روانت پر از شرم و آزرم باد

مطرب که گرم باد دم از عشق هر دمش گفت انکه را تو خوانی در ذات اقدمش