معنی کلمه گرد کافور در لغت نامه دهخدا گرد کافور. [ گ َ دِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از موی سفید است : اندوده رخش زمان بزرآب آلوده سرش به گرد کافور.ناصرخسرو.
جملاتی از کاربرد کلمه گرد کافور هوا لاف سرچشمه نور زد زمانه دم از گرد کافور زد مرا گرد کافور و خاک سیاه همانست و هم بزم و هم رزمگاه همی گرد کافور گیرد سرم چنین کرد خورشید و ماه افسرم زهی از عنبر سارا کشیده رقم بر گرد کافور رباحی